Katıldığımız bir etkinlikte minyatür bir ev boyamıştı Aybike Esra. Bu etkinliğe buradan ulaşabilirsiniz. Ancak evimiz boştu ve nasıl dolduracağımızı bilmiyorduk. Doğum günü pastamın mumunu yaktıktan sonra, çocuklar kibrit kutusunu alıp oynamaya başladılar. Tabii tüm kibrit çöplerini döküp kullanılamaz hale getirdikten sonra, sıra kibrit kutusuna geldi. “Bununla minyatür evimize yatak yapmaya ne dersiniz ? ” dedim. Bu kadar sevinçle karşılayacaklarını düşünmemiştim.
Hemen sağdan soldan atık malzemeler bulmaya koyulduk. Derledik topladık masaya getirdik. İlk önce yatağı yaptık. Çok ince ayrıntılara girmeden pratik bir şeyler yapma gayretindeydik. Bir peçeteden parça kestik ve kibrit kutusunun üzerine yapıştırdık. Birazını da katlayıp yastık yaptık. Oldu mu size çiçek desenli örtüsü olan bir yatak? Peşi sıra yatak odasında hangi eşyaların olabileceğini konuştuk.
Bir kartonu kibrit çöpleri ve yeşil mercimekle süsleyerek dolap yaptık. Şişe kapağının altına tuvalet kağıdı rulosunu katlayıp yapıştırdık ve sehpa yaptık. Üzerine yapıştırıcının kapağını koyduk ve kağıt kırpıp çiçekli bir vazo hazırladık. Eski dergiden de iki şık tablo yarattık. Yatak odamız artık dayalı döşeli hale geldi. Benim yatak odamdan daha şık oldu 🙂
Bu etkinlikle, hem atık malzemelerle yaratıcılığın gelişmesi hem de ince motor becerilerin gelişimi sağlandı. Evin bölümleri ve odalardaki eşyaların özellikleri konusuna değinmiş olduk. Çok da keyif aldık. Siz de kartondan bir ev yapabilir, içini atık malzemelerden dilediğiniz gibi döşeyebilirsiniz. Ama mükemmeli yakalamak için lütfen etkinliği siz ebeveynler yapmayın. Çocukların kendisi yapsın, kessin yapıştırsın. Siz sadece yanında destek olun, yardım edin. Fikir de uygulama da çocuklarınıza ait olsun. Hazır evle oynamaktansa, o evi oluşturmak daha zevkli gelecek onlara. Çok hevesleniyorsanız kendiniz için ayrı bir ev hazırlayın. Sonuçta hala içimizde bir çocuk yaşıyor öyle değil mi?
İçimizdeki çocukların hep var olması dileğiyle…
